EP Release: 6 juni 2025
Tekst: MetalbyMo
Voor fans van: Lamb Of God, The Dillinger escape plan, Thy Art Is Murder, Chimaira.
De Amsterdamse formatie, geworteld in modern metal, metalcore, hardcore punk én deathcore, laat met Conditioned Pt. 2 horen dat ze méér zijn dan een veelbelovende naam op de Popronde affiches van 2025. Ze staan op je te wachten en je voelt het: ze komen eraan.
Wie zijn deze jongens?
Gallamesh bestaat uit:
Kees van Ekeren – vocals
Niek Hubregtse – drums
Jeroen van der Lee – gitaar
Guus van Gemert – gitaar
Sander van Gelswijck – bas
De bandnaam? Een Amsterdams eerbetoon aan ‘alles naar de gallemiezen’ laten gaan. Als je het snapt, snap je het. En zo niet, dan leer je het wel als je deze band live hebt gezien.
In 2024 stonden ze daar ineens, al waren ze voor kenners geen onbekenden. De leden speelden eerder in de prettig gestoorde, energieke X Raiders (voorheen Rectum Raiders). Toen die band in 2022 op pauze ging, werd het fundament gelegd voor iets nieuws: rauwer, harder en muzikaal explosief. Denk aan invloeden van Thy Art Is Murder, As I Lay Dying, Chimaira, The Dillinger Escape Plan en Lamb of God, het soort namen dat de liefde voor metal niet alleen voedt, maar tot het kookpunt brengt.
Conditioned Pt. 2 is de opvolger van deel 1, dat een jaar eerder verscheen. Vijf nieuwe tracks in net geen 14 minuten. Kort, maar krachtig. Geen tijd voor fillers, wel voor voltreffers.
Track-by-track:
1. Now It Ends
De ironie druipt er vanaf, want hier begint het juist. Meteen raak. Dit is een binnenkomer zoals je die hoopt bij een EP: gelaagd, catchy en met een groove waar je nekspieren blij van worden. Het enige minpunt? Te kort! Als dit een voorproefje is van wat deze band live doet, begrijp ik waarom ze zo snel serieus worden genomen binnen de scene.
2. Different Eyes
Hier wordt meteen duidelijk dat Gallamesh meer wil zijn dan alleen een brulmachine. De teksten zijn inhoudelijk sterk en bonuspunten; goed terug te vinden op Spotify. Dat laat zien dat ze het totale plaatje belangrijk vinden. Muzikaal is het een rollercoaster: gitaarriffs die je meesleuren van speed naar death, drums die je het tempo van je hartslag laten vergeten. De opbouw naar het einde is ronduit bruut.
3. Conditioned
Hier komt het enige echte kanttekeningetje van deze review. De rapsectie werkt voor mij niet. De uitspraak van het Engels en flow halen de vaart eruit, en doen de rest van het nummer wat tekort. Zodra die passage voorbij is, keert de band gelukkig terug naar zijn natuurlijke habitat: woedende, strakke breakdowns. Het blijft smaak, maar deze stijlbreuk voelt wat geforceerd.
4. Lotus
De uitsmijter op de dansvloer als je tenminste danst met je ellebogen. Dit nummer knalt. Creatief, ritmisch en met een lekkere afwisseling in samples en stijlen. Hier hoor je een band die plezier heeft in experimenteren en tegelijk technisch ijzersterk is. Alleen de cleane vocalen schieten hier even onderuit. Melodieus sterk, maar vocaal net niet zuiver genoeg om te blijven hangen.
5. Breeding Season
Een waardige afsluiter. Deze track leeft, ademt en schreeuwt om een volle, deinende zaal. De cleane vocalen zijn hier gelukkig een stuk overtuigender en maken het nummer gelaagd en meeslepend. Hier komt alles samen: tekst, kracht, melodie en live potentie. Een perfecte afsluiting van een vlammende EP.
Samenvattend:
Conditioned Pt. 2 is geen tussendoortje, maar een volwaardige maaltijd in vijf gangen. Elk nummer biedt iets unieks, en samen vormen ze een EP die laat zien dat Gallamesh op het punt staat iets groots neer te zetten. De band beweegt moeiteloos tussen keihard en melodieus, en doet dat met zichtbaar plezier en technische flair. Er is ruimte voor groei, zeker op het vlak van cleane vocalen maar die groeiruimte voelt als belofte, niet als tekort.
Artwork en stijl:
Het artwork is strak, sober en bijna minimalistisch. De muziek is dat niet, maar toch past het. Dat er ook gelachen mag worden tussen al dat muzikale geweld, blijkt ook uit hun bandnaam. Het geheel is professioneel aangepakt, zonder zijn eigenzinnigheid te verliezen.
Dat Jeroen van der Lee zelf het mixwerk op zich nam en Daan Nieboer (jawel, van Swanslaughter) voor de mastering werd ingeschakeld, bewijst bovendien dat deze band ook achter de schermen snapt hoe je je geluid laat knallen.
Conclusie:
Gallamesh is een band met fundament. Conditioned Pt. 2 laat horen dat deze mannen weten waar ze heen willen, direct de moshpit in, mét visie. Volgende halte: Popronde! Met het meedoen aan de popronde beloven ze praktisch ook hij jou in de buurt te komen, dus ga ze bekijken en ga naar de gallemiezen.
Meer weten over Gallamesh? Je vindt ze op hun eigen website.
