Op 18 april kwam Black Rabbit met hun nieuwste EP ‘Chronolysis’. Dat feest vierde ze twee dagen later groots met hun eigen festival, “Black Rabbit Fest”. Met zeven bands op het podium, op, hoe kan het ook anders, Eerste Paasdag, laat deze band zien dat ze hun werk super serieus nemen. Daan dook voor ons in de EP.
Black Rabbit
Na een full-length in 2023 komt het Apeldoornse Black Rabbit met hun volgend werk. In ‘Chronolysis’ borduurd de band verder op de thematiek van de Black Rabbit. Een demonische entiteit die zich voedt met wanhoop, zo worden dromen gemanipuleerd en slachtoffers in een staat van slaapverlamming gebracht. Dat laatste is waar deze plaat over gaat.
‘Met Chronolysis breidt Black Rabbit hun duistere mythologie uit in vijf zintuiglijke stadia van terreur. Het verhaal volgt een slachtoffer dat gevangen zit in slaapverlamming, terwijl Black Rabbit aan het voeteneinde van zijn bed verschijnt. Elk nummer representeert een van de vijf zintuigen – zien, horen, voelen, ruiken en proeven – en vertaalt de marteling van het slachtoffer naar muziek en tekst.’
Aldus de band zelf over dit album.
Chronolysis
Het begin van het eerste nummer, ‘Malevolent glare’, begint bijna episch. Dit wordt al snel onderbroken met een strakke riff waarna het geweld los barst. De muziek is niet complex en beukt er goed op los, wat ook in het tweede nummer blijkt.
Het hoogtepunt van het album voor mij is de track ‘Pity the mind of the frail and the feeble’. Het begint uitdagend in elk spel, de basgitaar krijgt hier ook naar mijn idee meer lof dan op andere tracks. De band laat hiermee zien dat ze beschikken over meer dan simpele beukende muziek.
Van het hoogtepunt bijkomend gaat de band gelijk door naar de vierde track, hier begint de muziek weer episch, waarna er een break komt met een clean gitaar en vrouwelijke zang. Begrijp me niet verkeerd, afwisseling is goed maar dit komt bij mij over als een band die zoekt naar een identiteit. De zang is mooi, maar past totaal niet bij het geheel. Het doet het hele nummer af, jammer. Want in de rest van de track komt de muziek prachtig naar voren. Mooie epische composities ingespeeld door kundige mensen.
Dat ligt een beetje in lijn met mijn gevoelens over de volledige EP, het gaat veel kanten op. Naar mijn optiek blinken ze uit in het meer prog achtige en epische. De ‘beukriffs’ zijn simpel van aard en redelijk uitgevoerd, maar 13 in een dozijn.
Final Thoughts
Het klinkt naar mijn oren dat de band nog zoekend is naar een identiteit. Dat maakt dit concept en de productie niet minder tof, de band heeft nog genoeg groei in het vooruitzicht. De potentie is er zeker!
Tracklist
- Malevolent Glare
- Paracusia
- Pity the Mind of the Frail and the Feeble
- To be Alive, to Walk This Earth, That is My Curse
- Rancid Taste of Horror
