The Color Of Rain (Interview)
(Nederlandse versie onderaan)
The Color of Rain is a new player in the Dutch Black Metal scene. Their debut album ‘Oceans Above’ is getting a lot of positive feedback, even before the official release on November 7th. MetalFromNL asked the band some questions about their origin, their inspiration, and the influence of the pandemic on their music. Check this interview to get a glimpse of what to expect from the band’s debut album!
Your album is already being incredibly well received, even before it’s been released. The Cult of the Cosmic Flood has already accumulated more than 2,100 plays on Spotify, while there’s still relatively little known about you. How did you manage to achieve that?
TCOR: “Due to the many releases and online streaming, it’s no longer a given that new releases will be heard. That’s why we, in collaboration with the label Void Wanderer Productions, have charted a course to get the music into the spotlight. To be honest, we are also amazed at how well everything is being received! As part of the Zwotte Kring, we have a close-knit and highly active team supporting the band. Furthermore, we are quite active in the Facebook group The Rock & Metal Society, where many members witnessed the band’s beginning and were quite curious about our work. The initial reviews are very positive.”
Which bands or musicians inspire you? I hear a lot of different influences in your music, which is what makes it so interesting for me to listen to.
TCOR: “All three members have different backgrounds and musical tastes, ranging from black, prog, tech-death, avant-garde, and jazz. Remarkably, all these influences flowed together in a unique way. TCOR is truly eclectic music. We’ve conveniently labeled it as prog-post-black metal, but it’s much more than that. Floris comes from the ’90s black metal scene and also loves jazz-fusion and prog. Influences from bands like Emperor and Cynic come from here. Devi is vocally influenced by bands like Deathspell Omega, Dodheimsgard, and Cradle of Filth. In the clean parts, you can hear traces of artists like David Bowie or Ian Curtis.
Gerhans grew up with melodic death metal and the ‘core’ styles, and you can hear this in the guitar work. The more post-black metal side is also his thing. Major sources of inspiration for him include In Flames, At the Gates, Mgla, Harakiri for the Sky, and Revocation. Additionally, all three of us were quite impressed by the latest work from Ulcerate. You can definitely hear that darkness in our music as well.”
I am a huge prog enthusiast myself, so for me, this is the best of both worlds. However, in my experience, many black metal fans tend to be more straightforward. Do you expect this to resonate well within the black metal community?
TCOR: “The Color of Rain is on the other end of the black metal spectrum compared to bands like Darkthrone or Ildjarn. What we play is far from primitive and traditional. But the intention of the music is quite similar. The atmosphere is dark, and the themes are occult and nihilistic. Every word that is sung is sincere and comes from Devi’s heart. Furthermore, there are plenty of black metal fans who have broader tastes. Emperor and Cynic can coexist in the same playlist, so why not unite them in one song? We believe that many open-minded fans of darker styles can find something in our music!”
Is the intention with TCOR to also do live performances? If so, which band would you like to share the stage with?
TCOR: “There are different ideas within the band regarding this. Some of us want to hit the stage, while others see obstacles in the way. At the moment, there are no concrete plans to perform live. The music is quite complex, and we could never deliver it with just three members. It would be a challenge to assemble a live band with musicians who not only understand the band’s intention but can also perform it tightly. But never say never.”
The Color of Rain emerged from the Zwotte Kring. It seems like in the last two or three years, more Dutch black metal has been rising. Any idea why this is?
TCOR: “Dutch black metal has always existed, but in recent years, more quality bands have been emerging. The scene is alive and well. We don’t know exactly why, but the pandemic, for one, has driven many musicians into the (home) studio. It seems that the Dutch black metal scene is also developing its own unique identity, sometimes embracing experimentation. This is a positive development. Additionally, from the Zwotte Kring – a small collective of musicians – many great releases have surfaced recently. Speaking for ourselves, our group of friends is inspiring, and we motivate each other to create better music.”
Is the black metal community in the Netherlands a close-knit group? Do you support each other’s music?
TCOR: “The black metal community in the Netherlands seems relatively small, and you encounter many of the same people at almost all concerts. You also see many of the same musicians in different bands during live performances. This fosters friendships, and you can indeed speak of a tight-knit scene. The community includes more than just fans and musicians. Music journalists and radio DJs also contribute to supporting good music. We support musicians and bands that we think are great. Together, we have to make something of it! However, the community is also somewhat fragmented into groups and, in general, can be a bit disjointed at times.”
In addition to The Color of Rain, you all have other projects as well. Do you have enough time left to write and play? How do you balance work and passion?
Gerhans: “Metal is hard work, haha. No, of course not. There is a lot of beauty in it, and that’s inspiring. By staying productive, creativity remains high. We already have four new songs ready for The Color of Rain, so the well of ideas is far from dry!”
Devi: “Yes, sometimes it can be challenging. It’s a lot, but fortunately, it’s enjoyable to do. I certainly never get bored!”
Floris: “Writing and recording music is a huge passion of mine, at times an unhealthy obsession. I’m always juggling a thousand things, both within and outside of music, and time is my biggest enemy. I’m trying to find my way through it, even though it’s a struggle. By working efficiently and sometimes putting a lot of energy into short moments of free time, I manage to make progress.”
As far as I understand, Gerhans is the driving force behind the music. Do you all still have your own input, or is it mainly his influence that we hear?
Gerhans: “Everyone has had their input and share in the 8 songs on ‘Oceans Above.’ I write the songs and lyrics, but then I send them to Floris. He has creative freedom when it comes to the drum work and basslines. His interpretation often gives the songs a different atmosphere and flow. Devi also has complete freedom in his vocal lines and screams. We discuss the structure of the music and lyrics when it can enhance an instrument or the vocals. It’s precisely this collaboration that has made the music so adventurous and eclectic.”
How long did it take to write these tracks in total?
Gerhans: “I’ve been working on this music over a span of two years. However, it took about a solid five months for the music to really take shape into what’s on the record. The contacts and ideas for the music were established right in the middle of the pandemic.”
How did you come together as a band?
Gerhans: “It actually came about through the Facebook group ‘The Rock & Metal Society.’ Floris and I had been in contact for a while discussing metal and the recording process. Due to a mutual appreciation of each other’s work and some riffs for TCOR that I sent to him, we pretty quickly decided to start this project together. In the meantime, Devi and Floris were working on another project, Stuporous. Devi heard about The Color of Rain and expressed his eagerness to lend his vocals to it. What he didn’t know was that Floris and I had already mentioned several times how awesome it would be if we could get him on board as the singer for the project. So, all the pieces of the puzzle fell together quite spontaneously.”
Devi: “When I heard the music, I was immediately enthusiastic, and I could hear vocal lines right away. I’m incredibly grateful that Gerhans and Floris were also willing to collaborate.”
Floris: “The great thing about the collaboration is that since then, we’ve also contributed to each other’s bands and projects. That’s what Zwotte Kring stands for. Collaborations beyond that have also emerged, as heard on ‘Verloren Vertellingen,’ an LP featuring the four black metal bands Asgrauw, Schavot, Duindwaler, and Hellevaerder.”
Where does the name ‘The Color of Rain’ come from?
Gerhans: “I came up with the name. Rain is transparent, it doesn’t have its own color, but it distorts our perception of reality. It’s the same with the ‘big nothing.’ The truth is that, when we zoom out, all our efforts and intentions as humanity don’t mean a thing in the grand scheme of things. I thought the name fit well with the nihilistic atmosphere and lyrics that The Color of Rain represents.”
The artwork for your album is truly amazing and fits perfectly with the style of your music. Was that Bram’s inspiration, or was it a collaboration with Gerhans?
Gerhans: “The art indeed comes from the creative mind of Bram Bruyneel. After his incredible work on ‘Kronieken uit de Nevel van Schavot’ (Floris’s solo project), we quickly concluded that he was the right person for this project. I had a basic idea of what I wanted to see on the cover: the ship representing the listener, and the three of us at the bottom releasing the cosmos onto the listener. As we discussed, Bram introduced Lovecraftian elements, which are also reflected in the lyrics. He went ‘above and beyond’ with this cover, and we are immensely grateful to him for it!”
Floris: “I hadn’t even seen it that way. For me, the meaning of the cover art is more an extension of what the band name ‘The Color of Rain’ represents to me. The world turned upside down, nothing is as it seems. Everyone has their own perception of things. A turbulent cosmic space with a ship reflects that idea. Space is something fascinating to me. The infinity… I recently read an article that flirted with the idea that our universe is heading into a black hole. It’s beyond our comprehension as mortals, which puts earthly concerns into perspective. We’re a grain of sand in the desert. Music is a way for me to contemplate that.”
The pandemic has left fewer marks on society than we expected two years ago. This album takes us back to the melancholic atmosphere that was prevalent then, a mood of tension. Somewhere, there was also hope, and beautiful things emerged (like The Color of Rain, apparently). How do you look back on that period?
Devi: “The pandemic was partly good. More time for reading and making music. But the polarization and the rise of radical ideologies weren’t worth it.”
Floris: “That’s absolutely true. But for me as an individual, this period of lockdowns, as strange as it sounds, was more of a blessing than a curse! I completely rediscovered my passion for music. Being confined to home gave me a lot of free time, and the music studio (my attic) was my second home during this period.”
Gerhans: “As far as I’m concerned, the pandemic has left deep scars in terms of divisiveness and selfishness. The division is still very high, and people are listening to each other less and less. We’re really making a mess of this world and, due to all this senseless polarization, we’re forgetting what really matters. We are an incredibly insignificant bunch, and the Earth actually deserves better than what we, as humanity, seem to be able to offer. This realization was largely brought about by the pandemic and is also very evident in the lyrics of our album. Fortunately, there’s always hope, but we really need to make a 180-degree turn if we want to make something of it together.”
Check The Color of Rain online
You can find The Color of Rain on Facebook, and you can (pre)order the album through Void Wanderer Productions.
Nederlandse Versie
Jullie album wordt nu al, voordat het gereleased is, onwijs goed ontvangen. The Cult of the Cosmic Flood heeft inmiddels meer dan 2.100 plays op Spotify, terwijl er nog weinig over jullie bekend is. Hoe hebben jullie dat voor elkaar gekregen?
TCOR: “Door de stortvloed aan releases en online streaming is het niet meer vanzelfsprekend dat nieuwe releases gehoord worden. Daarom hebben we samen met het label Void Wanderer Productions een route uitgestippeld om de muziek onder de aandacht te krijgen. We staan er eerlijk gezegd zelf ook van versteld hoe goed e.e.a. ontvangen wordt! We hebben als onderdeel van de Zwotte Kring een hechte en zeer actieve ploeg achter de band staan. Daarnaast zijn we vrij actief in de facebookgroep The Rock & Metal Society, waar veel leden het ontstaan van de band hebben meegemaakt en dus ook behoorlijk benieuwd waren naar ons werk. De eerste reviews zijn heel positief.”
Welke bands of muzikanten inspireren jullie? Ik hoor heel veel verschillende invloeden terug in jullie muziek, dat maakt het voor mij juist zo interessant om te luisteren.
TCOR: “Alle drie de leden hebben een andere achtergrond en muzieksmaak, variërend van black, prog, tech-death, avant-garde en jazz. Wonderwel vloeiden al die invloeden op een bijzondere manier samen. TCOR is dan ook eclectische muziek. We hebben het gemakshalve gelabeld als prog-post-black metal, maar het is veel meer dan dat. Floris komt uit de 90’s black metal hoek en houdt ook veel van jazz-fusion en prog. Hier komen de invloeden van bands als Emperor en Cynic vandaan. Devi is vocaal vooral beïnvloed door bands als Deathspell Omega, Dodheimsgard en Cradle of Filth. In het cleane werk hoor je iets van bijvoorbeeld David Bowie of Ian Curtis terug.
Gerhans is opgegroeid met melodic death metal en de ‘core’ stijlen en dit hoor je terug in het gitaarwerk. Ook de wat meer post-black metal kant is zijn ding. Grote inspiratiebronnen voor hem zijn In Flames, At the Gates, Mgla, Harakiri for the Sky en Revocation. Daarnaast waren we alle drie behoorlijk onder de indruk van het laatste wapenfeit van Ulcerate. Die donkerheid hoor je ook zeker terug in onze muziek.”
Ik ben zelf een enorme prog-liefhebber dus voor mij is dit best of both worlds. Veel blackmetal liefhebbers zijn echter in mijn ervaring wat rechtlijniger. Verwacht je dat dit binnen de black-metal community ook goed aan gaat slaan?
TCOR: “The Color of Rain zit aan de andere kant van het black-metal spectrum dan bands als Darkthrone of Ildjarn. Wat we spelen is verre van primitief en traditioneel. Maar de intentie van de muziek is best vergelijkbaar. De sfeer is donker en de thematiek occult en nihilistisch. Elk woord wat gezongen wordt is gemeend en komt uit Devi’s tenen. Daarnaast zijn er genoeg black-metal liefhebbers breder georiënteerd. Emperor en Cynic kunnen prima in één playlist, waarom dan niet verenigd in één nummer? We denken dat veel open-minded liefhebbers van de zwartere stijlen iets in onze muziek kunnen vinden!”
Is de bedoeling ook om met TCOR live optredens te doen? Zo ja, met welke band zou je graag nog eens het podium delen?
TCOR: “Daar verschillen de ideeën binnen de band over. De één wil graag de planken op terwijl de ander beren op de weg ziet. Op dit moment zijn er nog geen concrete plannen om live te gaan. De muziek is vrij complex en we zouden dit nooit met drie man kunnen brengen. Het zou een uitdaging zijn om een live-band neer te zetten met muzikanten die én de intentie achter de band snappen én het ook strak neer kunnen zetten. Maar zeg nooit nooit.”
The Color of Rain komt voort uit de Zwotte Kring. Het lijkt wel alsof de laatste twee, drie jaar, er steeds meer Nederlande black metal omhoog komt. Enig idee waarom dat is?
TCOR: “Nederlandse black metal is er altijd wel geweest maar de laatste jaren komen er wel steeds meer kwaliteitsbands boven drijven. De scene leeft. Waarom dat is weten we niet, sowieso heeft de pandemie er voor gezorgd dat veel muzikanten de (home)studio in zijn gedoken. Het lijkt erop dat de Nederlandse black metal scene ook steeds meer een eigen gezicht krijgt, waarbij het experiment soms niet geschuwd wordt. Dat is een mooie ontwikkeling. Ook vanuit de Zwotte Kring – een klein collectief van muzikanten – komen recentelijk veel mooie releases. Als we voor onszelf spreken, werkt onze vriendengroep aanstekelijk en we inspireren elkaar om steeds betere muziek te maken.”
Is de black metal community in Nederland een hechte groep? Supporten jullie elkaars muziek?
TCOR: “De black metal community in Nederland lijkt relatief klein en veel figuren kom je op bijna alle concerten wel tegen. Ook zie je in bands veel dezelfde muzikanten met live-optredens. Daardoor ontstaan vriendschappen en kan je best spreken over een hechte scene. De community is meer dan fans en muzikanten. Ook muziekjournalisten en radio-dj’s helpen mee met het supporten van goede muziek. Wij supporten muzikanten en bands die we gaaf vinden. Samen moeten we er iets van maken! Maar de community is ook wel wat versnipperd in groepjes en in z’n algemeenheid soms los zand.”
Naast The Color of Rain hebben jullie allemaal ook nog andere projectjes. Houden jullie wel genoeg tijd over om te schrijven en te spelen? Hoe balanceer je werk en passie?
Gerhans: “Metal is hard werken, haha. Nee onzin natuurlijk. Er komt veel moois uit en dat inspireert. Juist door productief te blijven blijft de creativiteit hoog. Voor The Color of Rain liggen er alweer 4 nieuwe nummers klaar, dus de pen is nog lang niet leeg!”
Devi: “Ja soms wel lastig. Het is wel veel, maar gelukkig is het leuk om te doen. Ik verveel me in ieder geval nooit!”
Floris: “Muziek schrijven en opnemen is een enorme passie van mij, met vlagen een ongezonde obsessie. Ik doe altijd duizend dingen tegelijk, binnen en buiten de muziek: tijd is mijn grootste vijand. Ik probeer daar al worstelend een weg in te vinden. Door heel efficiënt te werken en soms heel veel energie in korte vrije momenten te stoppen kom ik een heel eind.”
Gerhans is voor zover ik begrijp de drijvende kracht achter de muziek. Hebben jullie wel allemaal nog eigen input of is het vooral zijn invloed wat we horen?
Gerhans: “Iedereen heeft zijn input en aandeel gehad in de 8 nummers op Oceans Above. Ik schrijf de nummers en tekst, maar stuur die vervolgens naar Floris. Hij heeft de vrije hand in drumwerk en baslijnen. Zijn invulling hiervan zorgen vaak dat nummers echt een andere sfeer en flow krijgen. Devi heeft ook volledige vrijheid in zijn zanglijnen en schreeuwpartijen. Over de structuur van de muziek en tekst wordt overlegd als hierdoor een instrument of de zang beter uitkomt. Juist die samenwerking zorgt dat de muziek zo avontuurlijk en eclectisch is geworden.”
Hoe lang heeft het schrijven van deze tracks in totaal geduurd?
Gerhans: “Ik ben over een periode van twee jaar met deze muziek bezig geweest. Het kreeg echter in een goeie vijf maanden echt vorm tot de muziek die op de plaat staat. De contacten en ideeën voor de muziek zijn midden in de pandemie tot stand gekomen.”
Hoe zijn jullie als band samengekomen?
Gerhans: “Dat is dus via de Facebook groep ‘The Rock & Metal Society’ gekomen. Floris en ik hadden al een tijdlang contact over metal en het opnameproces. Door een ‘mutual’ waardering voor elkaars werk en wat riffs voor TCOR die ik naar hem toe stuurde, hebben we toen eigenlijk vrij snel besloten om samen dit project te gaan doen. Devi en Floris waren ondertussen bezig met nog een ander project, Stuporous. Devi kreeg lucht van The Color of Rain en gaf aan hier graag zijn stem aan te lenen. Wat hij niet wist was dat Floris en ik al meermaals hadden gezegd dat het te gek zou zijn als we hem als zanger voor het project zouden kunnen strikken. Alle puzzelstukjes vielen dus vrij spontaan in elkaar.”
Devi: “Toen ik de muziek hoorde was ik gelijk enthousiast en ik hoorde direct zanglijnen. Ik ben enorm dankbaar dat Gerhans en Floris de samenwerking ook aan wilde gaan.”
Floris: “Het leuke van de samenwerking is dat we ook sindsdien bijdrages hebben geleverd aan elkaars bands en projecten. Dat is waar Zwotte Kring voor staat. Ook daarbuiten zijn leuke collabs ontstaan, zoals te horen op de “Verloren Vertellingen”, een elpee met de vier black metal bands Asgrauw, Schavot, Duindwaler en Hellevaerder.”
Waar komt de naam ‘ The Color of Rain’ vandaan?
Gerhans: “Ik heb de naam verzonnen. Regen is doorzichtig, het heeft geen eigen kleur, maar het vervormt wel onze weergave van de werkelijkheid. Zo is het ook met het ‘grote niets’. De waarheid is dat, als we verder uitzoomen, al onze moeite en intenties als mensheid in het grote geheel geen reet voorstellen. Ik vond de naam goed passen bij de nihilistische sfeer en tekst waar The Color of Rain voor staat.”
De art voor jullie album is echt amazing en past super goed bij de stijl van jullie muziek. Was dat de inspiratie van Bram of was dat een samenwerking met Gerhans?
Gerhans: “De art komt uit de pen van Bram Bruyneel inderdaad. Na zijn waanzinnige werk voor ‘Kronieken uit de Nevel van Schavot (het soloproject van Floris) kwamen we snel tot de conclusie dat hij de juiste man voor het project was. Ik had een basis idee van wat ik op de hoes wou hebben staan. Het schip welke de luisteraar moet voorstellen, wij drie onderaan die de cosmos loslaten op de luisteraar. Al sprekend kwam Bram met de Lovecraft elementen, die invloed komt ook in de teksten weer tot uiting. Hij is echt ‘above and beyond’ gegaan met deze hoes en we zijn hem dan ook enorm dankbaar hiervoor!”
Floris: “Zo had ik het nog niet eens gezien. Voor mij is de betekenis van de coverart meer voortbordurend op wat de bandnaam The Color of Rain voor mij betekent. De wereld op z’n kop, niets is wat het lijkt. Iedereen heeft zijn eigen perceptie op zaken. Een woeste, kolkende kosmos met een schip reflecteert dat idee. De ruimte is voor mij iets fascinerends. De oneindigheid… Onlangs las ik nog een artikel dat flirtte met het idee dat ons universum zich in een zwart gat begeeft. Het is voor ons als sterveling niet te bevatten en dat relativeert de aardse beslommeringen wel een beetje. We zijn een zandkorreltje in de woestijn. Muziek is voor mij een manier om daar bij stil te staan.”
De pandemie heeft minder sporen achtergelaten in de maatschappij dan we twee jaar geleden hadden verwacht. Dit album trekt ons weer een beetje terug in de melancholische sfeer die er toen hing, die sfeer van spanning. Ergens was er ook juist hoop en ontstonden er mooie dingen (zoals The Color of Rain blijkbaar). Hoe kijken jullie terug op die periode?
Devi: “De pandemie was gedeeltelijk wel fijn. Meer tijd om te lezen en muziek te maken. Maar de polarisatie en het optrekken van radicaal gedachtegoed is het me niet waard geweest”
Floris: “Dat is helemaal waar. Maar voor mij als persoon was deze periode van lockdowns, hoe vreemd het ook klinkt, juist meer een zegen dan een vloek! Ik heb de passie voor muziek volledig hervonden. Door aan huis gebonden te zijn kwam er veel vrije tijd tot m’n beschikking en de muziekstudio (mijn zolder) was in deze periode mijn tweede huis.”
Gerhans: “De pandemie heeft qua tweespalt en egoïsme wat mij betreft best wel diepe sporen achter gelaten. De verdeeldheid is onverminderd hoog en men luistert steeds minder naar elkaar. We maken er echt een potje van op deze aarde en vergeten door al die onzinnige polarisatie waar het nou écht om gaat. We zijn een ontzettend nietig zooitje en de aarde verdient eigenlijk beter dan wat we als mensheid blijkbaar kunnen bieden. Die realisatie kwam grotendeels door de pandemie en is ook wat tekstueel erg doorklinkt in ons album. Hoop is er gelukkig altijd, maar we zullen echt 180 graden anders moeten willen we er nog iets van maken met elkaar.”
