XII Thorns is een blackened deathcore band uit Limburg, die ontstaan is in Coronatijd. Je moet wat, als de wereld stil ligt. Van de looks tot de muziek; het is duidelijk dat XII Thorns goed nagedacht heeft over hun uitstraling. Het hele plaatje klopt, en is vooral: heel duister. Wie zijn deze gasten uit het zuiden van Nederland? Wij spraken ze voordat ze de finale van de Wacken Metal Battle spelen op zaterdag 12 april in Estrado, Harderwijk. 

Het volledige interview zie je hier. Lees hieronder een verkorte versie!

Hoe was jullie halve finale optreden? Hoe ging het?

Ja, dat ging goed. We moeten zeggen, de concurrentie was erg sterk. Alle andere bands hadden ook makkelijk kunnen winnen.  Het niveau is echt hoog, dus het was echt sowieso een goede avond. Verder ging de show zelf gewoon goed. Geen problemen, dat is altijd belangrijk natuurlijk. En dat alles een beetje lekker werkt, de nummers gewoon goed voelen. We waren als eerste, het publiek was nog een beetje tam. Maar Crush had een hele bus vol publiek meegenomen en die gingen helemaal los, dat was mooi om te zien. 

Jullie staan volgende week in de finale met Deafened to Death en Hyla. Deafened to Death speelt hardcore. Jullie spelen blackend deathcore en Hyla, dat is eigenlijk progressieve metal, maar wel ook met wat core invloeden. Wat vind je ervan dat core ineens zo populair is?

We kunnen het alleen maar toejuichen natuurlijk. Ja, wij maken al jarenlang deathcore, we noemen onszelf al heel erg lang core. Het is waanzinnig mooi om te zien dat core een beetje meer de de de nu metal treatment krijgt, dat wat meer in de populaire sfeer zit. Dus we kunnen het alleen maar toejuichen. 

Jullie spelen blackend deathcore. Voor de mensen die geen idee hebben wat dat is. Hoe zou je jullie muziek omschrijven?

We proberen echt een mix te maken. We zijn eigenlijk op zoek gegaan naar welke andere metalbands kunnen we in onze stijl toevoegen? We hebben geprobeerd bands die we vroeger vet bij elkaar te gooien. En we hebben ook wel veel geluisterd naar Lorna Shore. Dat soort bands vinden wij allemaal ook heel erg vet, dus het komt ook zeker daar vandaan.

Uit welke bands halen jullie dan inspiratie? 

Op het gebied van vocals proberen we eigenlijk zo min mogelijk inspiratie uit andere bands te halen. Dat voelt dan toch alsof je probeer te klinken als iemand anders. Maar om een voorbeeld te noemen; de zanger van Cattle Decapitation heeft die goblin squeals populair gemaakt, dat proberen we dan ook toe te voegen aan black. We proberen zoveel mogelijk toe te voegen, maar wel een eigen stijl te houden. 

Jullie hebben vorig jaar Exsilium uitgebracht, en er komt nieuwe muziek aan. Mogen jullie daar al wat over zeggen?

We zijn eigenlijk met het laatste nummer bezig. Het is eigenlijk muzikaal klaar. Het is nu voornamelijk even zorgen dat we de rest op orde hebben. Een video erbij, dat soort dingen. Het marketing gedeelte zeg maar. Het worden vier tracks, waarvan een een oude in een nieuw jasje. We hebben ook wat meer de samenwerking opgezocht met andere bands. 

Jullie brachten voor Exsilium ook een instrumentale versie uit. Wat was daar de reden van?

We hebben dat zelf eigenlijk altijd wel heel erg cool gevonden. Het is interessant om gewoon naar de instrumenten te kunnen luisteren. Dat je heel goed kan horen van wat het is.Het is natuurlijk altijd een geweld van jewelste met blast, beter en sneller zijn en breakdowns.  enzovoorts. We vinden dat eigenlijk altijd wel een stukje verrijking van een portfolio. Dat je ook nog eens een keer gewoon puur naar muziek kan luisteren en ook van kan leren. 

Interviewer: Als ik naar jullie show kijk, naar jullie artwork kijk dan lijkt het alsof er best wel veel over nagedacht is. Hoe belangrijk is dat totaalplaatje XII Thorns voor jullie.

Heel belangrijk. Het is niet alleen maar muziek. Maar het is de hele beleving eromheen. De lichtshow, soundscapes eromheen en het gevoel wat je erbij krijgt, dat moet wel echt een versterkend totaalplaatje van elkaar zijn. Zo zijn we de band ook begonnen. We hebben daar ook echt bewust voor gekozen. Het idee van de band was eigenlijk vanaf het begin dat er een thema eromheen moest.  En als we live zouden spelen, dat het gevoel van de muziek met erg versterkt moet worden door hoe we eruitzien of hoe de lichtshow is.

Het is allemaal occult, vreemd. Eigenlijk sinds dat we met de Kelderbode bezig zijn geweest, proberen we ook heel veel Nederlands toe te voegen. Op de nieuwe EP doen we dat ook alweer. We proberen daarmee dat de Nederlandse gemeenschap ook die klik met de muziek kan voelen. Als je naar de artwork van de Kelderbode kijkt, zit daar ook een Nederlandse vlag doorheen geweven. 

Maakt dat voor de zanger uit, om het in het Engels of in het Nederlands te doen?

Het is wel anders. Vooral hij Engels of Nederlands schreeuwt en vooral op gebied van articulatie. Nu probeert hij dat steeds meer los te laten articuleren omdat het toch beter overkomt door het niet te doen. Maar Nederlandse articulatie is gewoon heel anders en het is dus het is veel mondiger. We hebben allemaal een zachte g. Maar we zijn erachter gekomen dat het accent bij het schreeuwen en grunten ineens verwijnt. Maar nogmaals, ik weet ook niet hoe het is als als buitenlander om een Nederlandse track te horen. Dus hoe dat klinkt? Misschien klinkt het wel hetzelfde zoals het Russisch van Alex van I Previal. 

De vorige keer in het mini-interview zeiden jullie dat jullie voor de halve finale nog wat nieuwe nummers in de set zouden doen. Krijgen we in een in de finale set ook wat nieuwe nummers van de EP?

Er zitten er twee in en eentje nog niet. Die houden wij nog even achter de hand, maar twee tracks zitten er in. En we kunnen helaas geen titels geven, want zover zijn we nog niet. We hebben voor nu alleen nog maar werktitels.

Hoeveel reserve kabeltjes neem je mee zaterdag?

We hebben onze set een beetje veranderd nadat dat gebeurd was. Maar we hebben altijd een koffer mee met allemaal kabeltjes en en oplossingen. Dus het komt sowieso goed!

Je vindt XII Thorns op Facebook.

Hyla is de nieuwe prog metal sensatie uit Amsterdam. Hyla doet dit jaar mee met de Wacken Metal Battle, en met succes! We zien Hyla op 19 april terug in de finale in Estrado, Harderwijk. Hyla bestaat uit vijf bandleden. Tijd om even bij te praten met Mark (drummer), Vincent (zanger) en Niels (Bassist)!

Het volledige interview kijk je terug op Youtube. Lees een verkorte versie hieronder! 

Een korte introductie van Hyla, want er is online verrassend weinig over jullie te vinden. Hoe komt dat?

Nou, we zijn eigenlijk nog een vrij jonge band. Dat is de voornaamste reden. We zaten zo’n anderhalf jaar geleden pas echt voor het eerst samen in de oefenruimte. Het initiatief kwam van onze gitarist Edwin. Hij heeft anderhalf jaar geleden het conservatorium verlaten, wat rondgekeken en ons gevonden. 

Sindsdien zijn we hard aan het werk geweest met schrijven. We hebben inmiddels best wat nummers, maar we willen echt de tijd nemen om honderd procent zeker te zijn van ons product – of dat nu een EP of een album wordt – voordat we het opnemen en uitbrengen. We willen het echt goed aanpakken. We verwachten wel eind dit jaar de studio in te duiken, maar we forceren niets. We nemen rustig de tijd voor die belangrijke stap.

Komen er nog een website, Facebook of SoundCloud als jullie muziek uitbrengen? Of zit er een bewuste strategie achter om in één keer een totaalpakket neer te zetten? Hoe zien jullie dat?

Het is een beetje aftasten geweest tot nu toe, denk ik. Instagram was in het begin onze focus, omdat het naar ons idee het populairste platform is in onze kringen om dingen te posten. Maar het was ook een manier om te kijken wat voor ons werkt, hoe we het beeld dat we naar buiten willen brengen vormgeven.

Maar inderdaad, als je iets uitbrengt, dan moet je eigenlijk op alle platforms aanwezig zijn om jezelf te laten zien. Dan hebben we ook meer content om te delen. Dus we bouwen het wel een beetje op. Maar het gaat nu best snel met de Metal Battle en de andere shows. Het publiek reageert heel goed, wat natuurlijk super leuk is. Dus alles gaat nu opeens heel snel, en de socials lopen in dat opzicht nog wat achter.

We hebben wel een SoundCloud. Misschien is die lastig te vinden, maar als het goed is, staat de link in onze bio op Instagram. Daar kun je onze demo’s vinden.

Waar komt die bandnaam eigenlijk vandaan?

Dat is wel een grappig verhaal. We hebben natuurlijk best lang nagedacht over namen. In de oefenruimte kwamen we er op een gegeven moment achter dat we de naam vooral op de klank hadden gebaseerd. Vandaar dat we ook in onze bio hebben staan dat mensen het ook als “hail” kunnen uitspreken, ook al was het vanaf het begin Hyla. Oké, en toen kwamen we erachter dat het ook de wetenschappelijke naam van de Europese boomkikker is, en dat vonden we ook wel geinig.

Maar verder is het gewoon een fijne, eigen naam, zoals iemands voornaam. Dat is voor mij eigenlijk het belangrijkste. De betekenis is een leuke bonus. Het is in ieder geval een mooie, toffe, unieke naam die nieuwsgierigheid wekt en ook wel past bij…

Hetgeen wat jullie maken is wel echt heel technisch en zoals jullie aangeven hebben jullie een hoge standaard. Schrijven jullie ook echt met z’n allen?

Ik vind dat juist iets unieks aan ons. Want inderdaad, in projecten waar ik eerder in heb gezeten, die ook wat meer technical metal inslag hadden, weet je  dat het door de complexiteit gewoon heel moelijk is om met z’’n allen in de oefenruimte iets te schrijven. Maar juist bij ons lukt het heel goed.

Dat vind ik echt speciaal aan onze schrijfwijze nu. Ik denk dat het er ook voor zorgt dat sommige van onze songs best wel iets organischer aanvoelen qua songstructuur. We proberen dus echt bijna alles eerst in de ruimte te laten ontstaan. Op een gegeven moment maken we er wel een demo van om het te optimaliseren.

Komt dat dan ook doordat jullie als muzikanten allemaal zo’n hoog niveau hebben, waardoor dit makkelijker gaat?

Ik kan me voorstellen, als je allemaal op het conservatorium zit of hebt gezeten, dat het wel helpt. Je hebt allemaal een bepaald niveau. Ik heb het nog nooit eerder meegemaakt in een band dat we zo snel zulke complexe dingen kunnen oppakken. 

Tijdens het schrijven spelen we het nog niet super strak en maakt iedereen fouten, maar we voelen wel aan van: “Oké, dit gaat werken en dit moet in grote lijnen zo.”  En dan kunnen we op die manier toch een heel organisch proces hebben, ook al is het technische muziek.

Hebben jullie een richting die je uit wil met Hyla?

Dat is ook nog een beetje in ontwikkeling. Ik vind het verhaal nog altijd heel erg belangrijk. Ik heb soms hele persoonlijke verhalen die ik graag wil delen, maar ik wil ook graag vanuit verschillende perspectieven schrijven.

Zo hebben we een nummer dat “Migraine” heet. Dat gaat over het perspectief van een jonge jongen die er eigenlijk alles aan doet om zichzelf te vernietigen en het daarna probeert te verantwoorden naar een soort groter geheel, in dit geval een of andere god die het voor hem bepaalt. Maar uiteindelijk komt het erop neer dat hij zelf steeds dezelfde fouten maakt. Dat is een van die verhalen die ik heel interessant vind. Er zit wel overlap met mijn eigen ervaringen in, maar ik schrijf voornamelijk vanuit verschillende perspectieven.

Welke muzikale invloeden en inspiratiebronnen hebben jullie zoal?

Ik denk dat onze inspiratie vanuit allerlei verschillende hoeken komt. Misschien ook wel omdat we op het conservatorium zitten. Zodra iemand metal maakt, is het al snel: “Oh nice, misschien kunnen we samenwerken.” Maar ik kom zelf bijvoorbeeld meer vanuit Jeff Buckley, Tamino vind ik ook echt te gek. We houden allemaal van prog metal, maar we hebben allemaal een net iets andere hoek waarin we het meest thuis zijn.

We proberen ook dingen te maken die je niet altijd hoort. Een goed voorbeeld is Edwin, onze gitarist. Hij is als gitarist natuurlijk erg fan van complexe riffs en veel verschillende riffs. En ik, met mijn misschien wat meer metalcore achtergrond, probeer het toch een beetje catchy te houden. Ik denk dat zo’n soort samenspel vanuit verschillende hoeken en inspiraties in onze muziek terugkomt.

Gaan jullie dan in de setlist ook iets anders doen? Jullie setlist aanpassen omdat je weet dat je tegen zulke energie moet spelen?

In zekere zin blijven we echt wel onszelf. We gaan geen andere liedjes erbij doen. Nee, ik denk dat we doorgaan met het werk dat we nu doen, dat is een soort van onze setlist. Ik denk dat we daar wel content mee zijn, en daar moeten we het mee doen.

Wat kunnen we dan verwachten tijdens de finale?

Een vette show! Een ding; onze gitarist Storm heeft helaas een heel ongelukkig agenda conflict. Hij had al een boeking staan met een andere band waar hij als muzikant speelt, dus hij is er niet bij. Maar we hebben een andere, een invalgitarist die super goed is, en het gaat zeker goedkomen. Maar dat is sowieso voor ons wel een groot ding. We hadden hem er natuurlijk graag bij gehad, maar het is niet anders. Verder gaan we gewoon honderdvijftig procent geven, zeg maar.

We hebben alle ruimte om te doen wat wij het beste doen. Dus ja, en we zijn ook met de feedback van die eerste voorronde bezig geweest, hoe we meer publieksinteractie kunnen toevoegen en eigenlijk nog meer de energie op standje honderd proberen te zetten. Daar zijn we echt flink mee bezig geweest.

Meer weten over Hyla? Je vindt ze op Facebook!

Deafened to Death is een hardcore band uit Leeuwarden. De band is ontstaan omdat de bandleden, die elkaar kennen uit andere bands, op zoek waren naar een nieuwe uitdaging. Vorig jaar bracht Deafened to Death hun gelijknamige debuut album uit. Wij spraken de band toen al even in een oefenstudio in Utrecht over hun inspiratie. Dit jaar deed de band mee met de Wacken Metal Battle, en met succes! Ze staan op 19 april 2025 in de finale in Estrado, Harderwijk. Tijd om even bij te praten! 

Het volledige interview kijk je terug op Youtube. Lees een verkorte versie hieronder! 

https://youtu.be/1O0S9QTvQo4

Ik sprak jullie in oktober vorig jaar al even. Wat is er sindsdien allemaal gebeurd?

Nou, we hebben behoorlijk wat shows gespeeld sinds die tijd. En we hebben een nieuwe single uitgebracht, “Top Dog”. Die is nu zo’n twee dikke weken uit, volgens mij. Dus ja, dat is het belangrijkste wat er gebeurd is.

De vorige keer dat we spraken, zeiden jullie al dat de focus vooral op het live spelen zou liggen. Hoe bevalt dat tot nu toe?

Best wel goed eigenlijk! We krijgen echt goede reacties op onze shows en het publiek gaat behoorlijk los.

We hadden een optreden in Leeuwarden, in de Neushoorn. Daar ging het publiek zó tekeer dat de microfoon op een gegeven moment tegen Arend’s voortanden kwam. Die heeft nu twee kleine stukjes tand minder, dus binnenkort maar even langs de tandarts. Maar het was het zeker waard!

Dat was echt zo’n avond waar wij op hetzelfde niveau stonden als het publiek, letterlijk op de grond. Dus alles wat daar gebeurde, kon inderdaad overslaan op de band. Olaf is nog over zijn monitor geflikkerd waardoor zijn bas ontstemd was. Pieter heeft nog een gitaarwissel binnen tien seconden gedaan omdat er een snaar knapte, en volgens mij was Jim’s drumstel op een gegeven moment ook niet helemaal in orde. Maar goed, dat soort dingen gebeuren, dat houdt het wel leuk en spannend, toch?

Absoluut! Wat was jullie leukste optreden tot nu toe? Of was Leeuwarden met alle chaos het verhaal van het leukste optreden?

We vonden de halve finale van de Wacken Metal Battle echt heel leuk. Het optreden ging goed, het publiek was enthousiast, en we hebben natuurlijk gewonnen, dus dat was supervet. Frisian Metal Night was ook echt te gek! We speelden wel vroeg op de avond, maar de zaal stond al goed vol en het publiek ging helemaal los. 

De Neushoorn, dat is eigenlijk altijd leuk. Eigenlijk hebben we daar wel onze leukste shows tot nu toe gespeeld, vinden wij dan.

Had je verwacht dat jullie zouden winnen? 

Van tevoren dachten we wel dat we een kans maakten. We hebben wel vertrouwen in de band, volgens mij weet iedereen dat wel. Volgens mij dachten we allemaal wel dat we een kans maakten, maar we stonden gewoon met heel veel goede bands.

Het is ook een kwestie van smaak en je moet gewoon hele goede shows spelen. Nou, dat was gelukt. Maar toen we de andere bands hoorden, dachten we wel even: “Nou, ik weet het niet hoor,” want we vonden die andere mensen ook echt een supergoede show hebben op hun eigen manier. 

Weten jullie al een beetje wat jullie kunnen verwachten van de finale?

Dylan heeft eerder meegedaan met Polter. Toen zijn we ook in de finale gekomen en hebben we verloren van Inferum. Terecht verloren ook, hele goede muzikanten, die kwamen vers uit de Metal Factory Eindhoven.

En vorig jaar hebben we meegedaan met KLETUS, maar dat was alleen de voorronde. Dus sommigen van ons hebben al vier of vijf keer meegedaan dus het zou wel mooi zijn om dat dan nu gewoon een keer te winnen en dan gewoon naar Wacken te gaan.

Jullie hebben best wel een grote fanbase, dat zag ik ook ook bij Frisian Metal Night. Maar ook als ik kijk naar hoeveel volgers jullie op Instagram hebben. Waar komt dat vandaan? 

Dat is vooral de band veel pushen. We zitten bijvoorbeeld  in een grote WhatsAppgroep in Groningen, ondanks dat we uit Friesland komen. Daar pushen we elke show heel erg. “Yo, we spelen deze datum,” en dan halverwege nog een keer, en dan de dag zelf nog een keer. 

Maar ja, het is heel veel netwerken. En we hebben we ook wel eens wat gepromoot. Bijvoorbeeld een video van “Top Dog”, en daar gingen mensen uit Zuid-Oost-Azië heel goed op. Dus we hebben ook heel veel mensen uit die uhm hoek van de aarde die ons heel vet 

Wat kunnen we van jullie verwachten tijdens de finale zodat we ons kunnen voorbereiden?

Het is altijd handig als je een beetje pasjes en dat soort dingen uit de kast haalt voor de mooie sfeer natuurlijk. Headbangen , Windmills, two-steps, en stage dives. Het belangrijkste is dat je het gewoon goed kan opnemen. Dus of je nou heel hard wil gaan of niet, of gewoon lekker wil luisteren, dat is voor ons altijd al genoeg. Maar ik roep altijd wel mensen op om gewoon lekker naar voren te komen en gewoon een energie eruit te knallen tijdens onze set.

Want onze set is zelf ook heel energiek dus het is leuk om dat ook terug te zien in het publiek natuurlijk. We zouden voor iedereen willen spelen, maar het is altijd leuker om een beetje mensen uit hun dak te zien gaan natuurlijk. Dus neem je energie mee en alle rage die je hebt. Hoe meer energie het publiek ons geeft, hoe meer energie wij weer teruggeven aan het publiek.

Dat zag je bijvoorbeeld afgelopen show die we gespeeld hebben.Het publiek ging heel hard. Voordat we begonnen begon het publiek al, en daardoor hadden wij direct al zoiets van: oké, let’s fucking go, let’s go! En dan zie je dat het publiek daar weer op reageert. En die wisselwerking daarin, dat is cool.

Je vindt Deafened to Death op Instagram.